خرج جلسه ختمم را به مستمندان بدهید

وصیت نامه شهید حبیب الله رضایی

....... پدر مهربانم و مادر عزيزم ، از راه دور ، از كربلاى مقدم ايران سلام مرا بپذيريد . من همراه برادران سلحشور بسيج وارد اهواز شديم .

پدر جان ، من نميدانستم كه دانشگاه جبهه اينطور خوب است . خوشحالم كه اين دانشگاه مرا به عنوان دانشجو پذيرفت و اميدوارم دانشجوى خوبى باشم و به انقلاب اسلامى بيشتر بتوانم خدمت و انجام وظيفه نمايم .

جبهه، دانشگاه ایثار

پدرم ، تو افتخار كن كه فرزندت در دانشگاه مقاومت و ايثار و جهاد فى سبيل الله شركت نموده . به خود ببال كه امروز فرزندت در راهى قدم گذاشته است كه على اكبر و حسين قدم گذاشتند .

پدرم ، مى روم كه به نداى : (( هل من ناصر ينصرنى )) سيد شهيدان لبيك بگويم . ميروم به جایي كه ياران حسين (ع) عاشقانه و با نيتى پاك ، جان خود را فداى الله و قرآن و اسلام مى كنند . مي روم تا با قطره اى از خونم خدمت كوچكى به اسلام و دينم كرده باشم كه اسلام به خون احتياج دارد تا آبيارى شود، تا تمام مستضعفين جهان از جهانخواران مستكبر نجات يابند. پروردگار را سپاس مي گويم كه به من توفيق داد تا اسلام را بشناسم تا در خاموشى ، جهل و شرك از دنيا نروم .

کمک به مستمندان کنید

...... مادرم ، بر خود ببال و افتخار كن كه يگانه فرزندت را در راه خدا دادى ، همچون مادران شهيد صبور باش ، جامه نو بپوش و شادى كن و بر سر مزارم شيرينى تقسيم كن .

اما شما خواهرانم ، رسالتى بزرگ كه همانا رساندن پيام شهيد است به دوش داريد. زينب وار پايدارى كنيد و برايم اشك نريزيد ، اگر چه اشك ريختن براى شهيد به خاطر حماسه آن شهيد است .

..... و تقاضاى ديگرى كه از شما دارم اين است كه مراسم ختم مرا خيلى ساده برگزار كنيد و بجاى آن عده اى از مستمندان را خشنود كنيد تا خداوند از شما خشنود گردد .

....... مرگ حق است و براستى كه هيچ راهى به روشنايى راه خدا نيست كه ديدن آن فقط با چشم دل ، اميد است .

در پايان از تمامى شماهایى كه راه خدا را از راههاى منحرف تشخيص داده ايد، تقاضا مي كنم كه راهنماى گمراهان باشيد ...... والسلام

منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی