شهادت؛ آرزویی برای سرباز جوان
آرزوی شهادت درقامت لباس سربازی
نوجوانی بیش نبود که انقلاب پیروز شد. گاهی به همراه امواج مردم، فریاد مرگ بر شاه سر می داد. زمانی که خدمت سربازی او فرا رسید، در لباس پاسدار وظیفه مشغول خدمت شد. پس از آموزش های متعدد او را به منطقه جنگی فرستادند. سید حسین در نامه های خود از آرزوی شهادت سخن می گفت و از مادرش می خواست برای او دعا کند تا به آرزوی خود برسد. در ایام عملیات، مانند شیری شجاع در مقابل دشمن می ایستاد و مانند اجداد طاهرینش رجزخوان و یا علی گویان می غرید.
سید شهید و آرزوی زیارت امام حسین (ع)
عملیات کربلای 5 آغاز شد. سید حسین در خیال خود بارگاه ملکوتی امام حسین علیه السلام را تصور می کرد و آرام اشک می ریخت. همرزمانش نور شهادت را در چهره این جوان به خوبی می دیدند و گاهی به شوخی به او سید شهید می گفتند. سید حسین آرام و از روی رضایت می خندید. بعضی ها می گفتند از منطقه عملیاتی سلیمانیه عراق تا کربلا تنها چند ساعت راه است. سید حسین می خواست تا کربلا بدود اما خداوند برای او زیارت جد بزرگوارش امام حسین علیه السلام را طوری دیگر مقدر ساخته بود. بعد از 9 ماه خدمت صادقانه، حین عملیات کربلای 10 در منطقه سلیمانیه عراق، روز دوم اردیبهشت ماه سال 1366 به فیض شهادت نایل گردید و به سوی معبود ازلی پرواز کرد. پیکر پاک این شهید بزرگوار به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد. شادکام و سربلند باد در بهشت برین.
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
