از حرفه مسگری تا پوشیدن لباس شهادت
به گزارش نوید شاهد خراسان جنوبی، شهيد محمدعلي خادم ابوالفضل روز یازدهم بهمن ماه سال ۱۳۳۵ در شهرستان سبزوار و در خانواده‌اي متدین به دنيا آمد. دوران طفوليت تحت تربیت والدینی مؤمن و معتقد سپری کرد. در سن ۸ سالگي همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت نموده و در آنجا ساكن شدند. محمدعلي از كودكي در مغازه پدرش، حرفه مسگري را می آموخت و كمك پدر می کرد. خانواده هفت نفری و مشکلات اقتصادی و معیشتی، مانع از تحصیل محمد علی شد. او نتوانست به مدرسه برود و در عوض،كمك به پدرش را بر تحصيل مقدم شمرد. تا سن ۱۷ سالگي همين حرفه را ادامه داد و روزها را كار كرده و شبانه در تكيه محل، شروع به فعاليتهای فرهنگی و مذهبی نموده و هميشه در مجالس ديني حضور داشت. از دير باز به عنوان انساني مسلمان و اصيل و شاگردي كوشا در مكتب قرآن، بين دوستان و اقوامش شناخته شد، تا اينكه به خدمت سربازي اعزام گردید.
دوران خدمت زیر پرچم و آغاز مبارزات انقلابی
دو سال خدمت زیر پرچم را پشت سر گذاشت، تا اينكه جرقه
های انقلاب و اعتراضات مردمی برعلیه رژیم سفاک پهلوی بالا گرفت. محمد علی در این دوران، روزها دست از كار می كشيد و در تظاهرات مردمی شركت مي‌کرد. حتي دوستان و هم محلي
هايش را نیز برای شرکت در راهپیمائیها تشويق مي‌كرد. او در مبارزه انقلابی خود، چند
بار مورد حمله مأموران رژیم قرار گرفته و از ناحيه پشت و پا بر اثر ضربه های باتوم
زخمي شد. اما این زخمها کاری نبود و در تصمیم و فعالیت وی تأثیری نگذاشت. او شب ها
با دوستانش برای محاصره پادگان ها و كمك به ديگر مجاهدان انقلابی، تلاش می کرد، تا
اينكه سرانجام بارقه های انقلاب اسلامي ظاهر و پيروزي ملت پدیدار شد.
حضور در میادین جنگ و دریافت نشان لیاقت
جنگ تحميلي بعثيون عراق عليه انقلاب اسلامی پا
گرفت. محمد علي نیز در اوايل جنگ، به فرمان رهبر کبیر انقلاب لبيك گفته و از طرف
ارتش، به جبهه های نبرد حق عليه مزدوران عراقي اعزام شد. او مورد تشويق فرمانده‌ي
خود قرارگرفته و نشان لياقت دریافت نمود. ۱۸ ماه قبل از شهادتش تصميم به ازدواج گرفت و مراسم
ازدواج را بسيار ساده برگزار کرد. در آخرین ديدارش با خانواده و فرزندش كه حدود
چهار ماه بيشتر نداشت، از آنها خواست كه پس از شهادتش، صبر و شكيبايي را از دست
نداده و هيچوقت دست از مبارزه عليه آمريكا و ايادي خونخوارش برندارند.
نجواهای شبانه و عروج به سمت معشوق
نيمه‌هاي شب مشغول خواندن نماز شب و خواندن دعاي توسل مي‌شد و از معبود خود مي‌خواست كه او را در نبرد با بعثيون کافر ياري دهد و هميشه به ياد امام بود و در دعاهاي خود، طول عمر پر برکت براي رهبر كبير انقلاب و پيروزي اسلام بر كفر جهانی را در خواست مي‌كرد.
محمد علي سرانجام پس از 6 ماه نبرد، موقع بيرون راندن كفار بعثي از سرزمين اسلاميمان در بیستم دی ماه 1359 در منطقه عملیاتی کنجانچم ایلام (تپه زبل) كام تشنه‌اش با شهد شهادت شیرین شد و به سوی معبود پرکشید. يادش گرامی و راهش پر رهرو.
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
