زندگینامه شهید حسین براتی
آغاز سال 1346 برای خانواده آقای براتی، شیرینی و طراوت خاصی را به همراه داشت. با آغاز فصل بهار، قدم نورسیده این خانواده، حال و هوای دیگری را برای ایشان به ارمغان آورد. تولد این نوزاد در روز 2/1/1346 در روستای کلاته بالا از توابع شهرستان قائن، شادی و سرور دوچندان، با پذیرائی از میهمانان صبح عید نوروز، و برق خنده ها و شادمانی که در چشمان همگی، نشان از رضایت و خشنودی از تقدیر الهی برای چنین روزهای مبارکی را رقم می زد، در برداشت. نام این نوزاد را حسین گذاشتند. حسین تا پایان دوره راهنمائی درس خواند و از آن پس در کار کشاورزی و دامداری، با پدرش که رنج دوران را دیده بود کمک می کرد.
وقتی مادر روز بروز می دید که فرزندش بزرگ و به سنین جوانی نزدیک می شود، سرور و شادمانی اش بیشتر می شد. شاید پیش خود فکر می کرد، فرزندش در عالم پیری و ناتوانی عصای دست او باشد. امان از دست تقدیر! این مادر مهربان و با محبت دیری نپائید که لباس دنیائی از تن بیرون کرد و در گوشه قبرستان آرام گرفت. سال 1363 حسین بی مادر شد. دوران جوانی و توانمندی او با رفتن مادر، تبدیل به دوران جدائی و تنهایی در فراق مادری مهربان و دلسوز بود. اما چاره چیست؟ باید صبر کرد.
وقتی حسین در مزرعه کار می کرد، پدر با خوشحالی به قد و بالای جوان رعنایش نظاره می نمود و شاید پیش خود می گفت : خدارا شکر که فرزندم جای خالی مادرش را برایم پر می کند و نمی گذارد غم از دست دادن همسر مرا زمین گیر کند.
اما دیری نپائید که حسین می بایست برای گذراندن خدمت مقدس سربازی، لباس رزم می پوشید و به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه های نبرد حق علیه باطل، به کارزار و نبرد با دشمنان بعثی می شتافت.
سرانجام روز دوم آبان ماه سال 1366 در جبهه چنگوله، بر اثر اصابت ترکش، رهسپار دیار دوست شد و به دیدار مادرش شتافت. او با رفتنش، چشمهای منتظر و غمبار پدر را برای همیشه در سوگ خود باقی گذاشت. روحش شاد و راهش پر رهرو.
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
