زندگی نامه معلم شهید محمد جوادی

 

معلم شهید محمد جوادی فرزند عباسعلی روز اول شهریور ماه سال 1334 در خانواده ای روحانی و مذهبی ساکن شهرستان فردوس، چشم به جهان گشود. دوران کودکی را تحت سرپرستی والدینی پاک و متدین که تربیت اسلامی را سرلوحه مسائل پرورشی خویش قرار داده بودند، قرار گرفت.

شهید محمد جوادی،پس از گذشت شش سال از عمرپر برکتش وارد دبستان همت فردوس و با شوق فراوان مشغول به تحصیل شد. دوران متوسطه را در دبیرستان فردوسی مشغول گردید. محمد علیرغم محیطی که طاغوت برای جوانان آن زمان فراهم نموده بود، همچنانکه خود فردی مقید به احکام اسلامی بود، همراهان و همکلاسیهایش را نیز به همان طریق دعوت می کرد. در همین ایام بود که او الفبای انقلاب و ایستادگی در برابر ظالم را فرا گرفت و از همان زمان، مبارزه محمد با طاغوت و طاغوتیان آغاز شد. با اختناق آنروز ساواک، محمد یک لحظه دست از افشاگری و روشنگری برنداشت.

درسال 1354 پس از اخذ دیپلم در رشته علوم تجربی برای گذراندن دوران سربازی عازم مشهد شده و از آنجا به سراب آذربایجان شرقی اعزام گردید. وی مدت 6 ماه در آن سرزمین، متصدی مسجد پادگان گردید و به ارشاد جوانان پرداخت.

پس از گذراندن دوران آموزشی به عنوان سپاه دانش به یکی از روستاهای بابل (به نام بالاچوب بست) مشغول به کارشد و درخدمت به مستضعین و محرومین نقش بسزایی ایفا نمود. خدمات شایان وی در ساخت حمام، مسجد، راه، حسینیه، عمران و آبادی روستاهای آن دیار، برای روستائیان محروم منطقه، هیچگاه فراموش شدنی نیست و برای رفاه مردم بی بضاعت، چه بسیار مواقعی که از سوی ادارات طاغوتی آن زمان، بطوریکه خود شهید نقل می کرد، از بخشداری گرفته و فرمانداری و استانداری، همیشه براثر افشاگریهایش برعلیه رژِیم منفور پهلوی، مورد توبیخ قرار می گرفت. بالاخره محمد چهره ی شناخته شده ای نزد روستائیان و غمخوار مردم محروم آن منطقه شد.

محمد مبارزه خود را با رژیم پهلوی سرسختانه ادامه داد.پس از چندی با دکتر طبرسی پور آشنا شد و از فیوضات وی بسیار بهره مند گردید. از طریق ایشان اعلامیه و نوارهای امام امت را در اختیار رهروان راه امام قرار می داد.

دوران سپاهی دانش به پایان رسید و محمد مجدداً به زادگاهش فردوس برگشت. از آن به بعد کمتر شبی بود که محمد اعلامیه و یا نواری را در سطح شهر پخش نکند. او مأموران شاه را در سطح منطقه به جنب و جوش درآورده بود. درآن زمان محمد خودش را برای مبارزه علنی با رژیم آماده می کرد و حتی با سلاحهایی که بصورت آزاد تهیه کرده بود، مسلح شد.

فریادهای « درود برخمینی» و « مرگ برشاه» وی هنوز در فضای مسجد جامع اسلامیه طنین انداز است. محمد توسط رژیم دستگیر و به زندان ژاندارمری و پس از چند روز به زندان شهربانی و پس از بازجوئی و تهدید بسیار، با 25 نفر دیگر از برادران به زندان وکیل آباد مشهد انتقال یافته و دردادگاه فرمایشی ارتش محاکمه شدند. محمد درجلسه دادگاهی که با حضور دو زن بی حجاب و چند نظامی برگزار شد، با تکیه به نیروی ایمان بالایی که داشت، همه آنها را محکوم نمود. به نقل قول یکی از برادران : « خیال می کردیم محمد را به یک چلوکبابی دعوت کرده اند، اینقدر روحیه ی بالایی داشت با آنکه بعضی از برادران رنگشان پریده بود. موقعی که دست برادران را به هم بسته بودند و از فردوس تا مشهد، 8 نفر مسلح بالای سرشان بود گفته بود قلب را که نمی توانید ببندید.»

دوران زندان وکیل آباد سپری شد و با راهپیمائیهای خواهران مشهد و ترس دولت آن زمان، شهید آزاد گردید. زندان شدن برای او و دیگران درسهای سازنده ای را بدنبال داشت، زیرا در زندان وکیل آباد بیش از چهار پنج هزار زندانی سیاسی بود و در رأس آنها روحانیت مبارز استان زندانی بود.

او پس از آزادی، با نیروئی بیشتر علیه رژیم به مبارزه پرداخت و درتظاهرات پیش قدم بود و همچنین در جریان فراری دادن ارتشیان آنروز نقش بسزایی داشت.

محمد هیچگاه از حرکت باز نایستاد و اصولاً سکوت و سکون با روحیه پرخروش وی هیچگاه سازش نداشت.

محمد درسالهای آخر، معلم روستاهای سرند، نرم، نوده،کریمو و مصعبی بود و فعالیتهای ارزشمندی را برای رفاه مردم محروم این روستاها انجام داد و در این راه شب و روز را نمی شناخت. درعین حال معلمی با ایمان و باتقوا بود که زمزمه ی محبت امام را درگوش شاگردان خردسالش سر می داد.

شهید در اول اردیبهشت سال1360 ازدواج نمود و ثمره این ازدواج یک فرزند پسر بود که فرزندش همزمان با شهادت وی در شب دوازدهم خرداد ماه سال 1361 متولد شد.

وی مدتی بعنوان شهردار اسلامیه خدمت نمود. درمدت جنگ با عراق، سه مرتبه در جبهه های حق علیه باطل شرکت نمود. دفعه اول فعالیت او در فتح تنگه حاجیان بسیار چشمگیر بود. در حمله فتح المبین نیز شرکت داشت و روحیه و تقوا و اخلاص وی، سرمشقی برای همراهان و همرزمانش قرار گرفت.

سرانجام این معلم دلسوخته و بسیجی مخلص، شهید محمد جوادی درتاریخ 13/2/1361 درمنطقه ام الرصاص (عراق) و در عملیات بیت المقدس(خرمشهر) از تیپ 21 امام رضا(ع) در اثر اصابت تیر(کالیبر75) به ناحیه سر به فیض شهادت نائل گردید.

پیکر این شهید پس از تشییع در گلزار بهشت اکبر شهرستان فردوس به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی.