وصیت نامه شهید محمد پارسا
بسم رب الشهدا، والصديقين
« ان الموت الذي تفرون منه فانه ملاقيكم ثم تردون الي عالم الغيب و الشهاده»
سه روز بيشتر نيست كه وارد منطقه جنگي شده‌ايم و تا كنون وصيت نامه ننوشته بودم هر روز صداي خمپاره‌ها و انفجار توپ‌ها و غرش مسلسلها كه پيام آوران مرگ و شهادتند مرا بخود مي‌آورد كه مرگ نزديك است و تو هنوز وصيتنامه ننوشته‌اي. امروز غروب، انگيزشي دروني مرا واداشت برخيزم و وصيت كنم، در همين فكر بودم كه هنگام وضو گرفتن براي اداي نماز مغرب و عشاء برادرم صبوري فرمانده گردان ما خبر داد كه امشب دشمن قصد حمله دارد. فكر كردم كه الان وقت وصيت كردن است. فكر مي‌كردم لابد حرف براي گفتن زياد دارم كه براي بازماندگان و آنان كه هنوز اين راه افتخار آميز را نرفته‌اند بزنم ولي مي‌بينم كه من حرفهاي گفتني را قبلاً براي مردم گفته‌ام و قطعاً صداي من به گوش‌هايشان طنين افكن است. در لحظه مرگ نميتوان به فكر دنيا بود و از دنيا نوشت و لذا وصيتي جزء دعوت به وحدت و شناخت حق و راه حق و بدست گرفتن مسير تقوي و ترس از خدا و جهاد در راه اقامه كامل دين حق وياري مستضعفين و پيش گرفتن اخلاق نيكو ندارم.
از خدا ميخواهم كه از سر تقصيرات من عاصي گناهكار بگذرد و از درياي بي كران لطف و رحمتش مرا بي نصيب نفرمايد. از زحمات دلسوزانه و بيدريغ مادرم اين شير زن دلير كه چون كوه استوار است و شهادت برادرم رضا نتوانست او را متزلزل كند بسيار سپاسگذارم و از ايشان تقاضا مندم كه با شهادت من نيز صبر خدا داده را داشته باشند و به ديگران نيز توصيه به صبر بفرمايند. از ايشان به خاطر زحمتهائيكه بايشان تحميل كرده‌ام واقعاً طلب بخشش ميكنم و به ايشان اطمينان ميدهم كه همچنانكه در موقع خداحافظي از من خواستند به عهدم وفا كنم، قول ميدهم كه در صورت رسيدن به فيض عظماي شهادت كه آرزوي هميشگي من بوده است در نزد خدا عهد و پيمان خود را با ايشان فراموش نخواهم كرد تا تقدير الهي چه باشد.
از همسر باوفای خودم نيز طلب بخشش ميكنم و اميدوارم كه همچنانكه شمع وجودش گرمي بخش زندگاني من بود و نهايت ايثار و فداكاري را در زندگي من بكار برد با صبر زينب‌واري كه در او سراغ دارم حركت بخش و تداوم بخش انقلاب اسلامي به رهبري امام بزرگوار و عاليقدر انقلاب، روحم و مرادم امام خميني باشد . انشاءالله كه او هم بخاطر خطاها و لغزشهايي كه داشته‌ام ببخشد و از من راضي باشد. از خواهر عزيزم و برادران خوبم و ساير بستگانم و كليه افرادي كه مرا ميشناسند بدينوسيله در خواست بخشش لغزشها و خطاهايي را كه از من ديده‌اند دارم انشاءالله .
همچنانكه در مزار برادر شهيدم گفتم اگر ما از باب جهاد وارد بهشت نعمات خدا شويم آنها از باب صبر راه ورود به بهشت خدا را براي خود باز كنند در رابطه با مايملكي كه دارم همسرم به هرنحو كه مقتضي بداند عمل خواهد كرد و از بابت مهريه‌اش هم هر چقدر كه من را مديون خودش ميداند ميتواند از مايملكي كه دارم تامين كند.
به برادران عزيز پاسدارم كه مدتي در خدمتگزاريشان بودم سلام رسانده و به آنان توصيه ميكنم كه قدر اين لباس مقدسي را كه پوشيده‌اند بدانند و سعي كنند شايستگي بيش از پيش براي بجاي آوردن حق اين لباس را احراز كنند . بيش از گذشته در كسب فضايل اخلاقي و انساني و بالابردن بينش اسلامي و مكتبي‌شان كوشش كنند و نگذارند عوامل كم شعور و بي اطلاع از عمق واقعيات و سطحي نگري در ميانشان ايجاد شكاف و تفرقه و دودستگي نمايند . از برادران بسيج اين جان بركفان عاشق خدا و انقلاب كه بي هيچ مزد و منتي ايثارگرانه وقتشان را صرف بقاي انقلاب و حفظ آن ميكنند نيز تقاضا ميكنم كه هيچگاه از سپاه جدا نشوند و خودشان را سرباز امام زمان و پاسداران را فرماندهان خود بدانند.
سپاه بدون بسيج و بسيج بدون سپاه كاري از پيش نخواهد برد از ساير برادران عزيز نيروهاي نظامي و انتظامي شهرباني و ژاندارمري فردوس كه مدتي را دوشادوش هم در سنگر مقدس حراست و پاسداري از انقلاب بوده‌ايم نيز خداحافظي كرده و به آنان توصيه ميكنم كه از نيروهاي انقلابي سپاه و بسيج جدا نشوند و آنان را در جهت فراگيري ايدئولوژي راستين اسلامي و مكتبي مربي خود بدانند و متقابلاً تجارب نظامي خود را به آنان بياموزند كه امروز حياتي ترين مسئله ما روح واحدي است كه در اندام امت اسلام دميده شده است و اين روح خداست كه دنياي اسلام را زنده كرده است . نبايد از ملت و از ساير نيروهاي مردمي جدا شد.
در خاتمه توفيق همه عزيزان را در راه خدمت هر چه بيشتر به اسلام و انقلاب اسلامي خواستارم و به همه دوستداران انقلاب و عاشقان پاك باخته خدا توصيه ميكنم كه قدر شهداي خودشان را بدانند و خانواده شهدا را فراموش نكنند . بهمين خاطر براي زنده شدن ياد شهداي عزيز منطقه فردوس انتظار دارم كه عكس همگي شهدا در تشييع جنازه من آورده شود . باميد اين كه آخرين بازماندگان دشمن كافر را در هم كوبيم.
و ما توفيقی الا بالله عليه توكلت و اليه منيبا و لا حول و لا قوتة الا بالله العلي العظيم . والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته
23/10/1360
محمد پارسا
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
