شهید «مجتبی خسروی»، کودکی پاکسرشت و پرورشیافته در خانوادهای مذهبی و انقلابی، در ۱۶ آذر ۱۳۶۱ هنگام بازی کودکانه با دوستانش، هدف حملۀ هوایی رژیم بعث عراق قرار گرفت و به شهادت رسید.
شهید «عثمان رستمی»، فرزند عبدالرحمان و از اهالی روستای بانزرده دالاهو، در حمله توپخانهای رژیم بعث عراق به ریجاب در ۱۵ آذر ۱۳۵۹ بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
شهید «فایق شبرندی»، پاسدار شجاع و خستگیناپذیر نودشه، سالها در خط مقدم مقابله با ضدانقلاب و نیروهای بعثی ایستاد و سرانجام در یازدهم آذر ۱۳۶۲ در قله شمشاد نوسود، جان خود را در راه دفاع از انقلاب و مردم تقدیم کرد.
«محمدکریم رحمتی»، بسیجی پرتلاش و فرزند روستای درههجیج، با وجود محرومیتهای دوران رژیم پهلوی، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به صف خدمتگزاران بسیج پیوست و سرانجام در حادثهای در منطقه نودشه به مقام شهادت نائل شد.
شهید «امامعلی امیری» از نخستین روزهای خدمت در ارتش با مأموریتهای پیدرپی و دوری از خانواده روبهرو بود، اما با روحیهای سرشار از ایمان و مسئولیتپذیری راهی جبهه شد که سرانجام او را به مقام شهادت رساند.
شهید «عادل جوانمیری» از روستای حاتم شهرستان سرپل ذهاب، پس از سالها حضور فعال در بسیج و دفاع از میهن، در تاریخ چهارم آذر ۱۳۷۵ در منطقه قصرشیرین توسط منافقان به شهادت رسید و در جوار ضریح امامزاده بابا یادگار کرندغرب به خاک سپرده شد.
شهید «مجتبی فرهنگیان»، فرزند صیدعلی از روستای کرسفلی شهرستان سنقر، با حضور در جبهههای جنگ تحمیلی و خدمت به عنوان سرباز نزاجا، در چهارم آذر ۱۳۶۹ در منطقه موسیان ایلام به شهادت رسید و پیکر پاکش در زادگاهش آرام گرفت.
شهید «محمدرضا ولدی»، فرزند روستای مارگیر، از نوجوانی با حضور در صفوف بسیج مسیر دفاع از میهن اسلامی را برگزید و با فداکاری و شجاعت، در سال ۱۳۶۶ در منطقه گزنه بریسمارک به شهادت رسید. یاد و راه او همچنان چراغ راه بسیجیان امروز است.
شهید «عزیز اکبری کلهجویی»، نوجوان مؤمن و بسیجی غیور کرمانشاهی، که با شوق دفاع از میهن راهی جبههها شد، در چهارم آذرماه ۱۳۶۵ بر اثر بمباران دشمن در دزفول به شهادت رسید.
شهید «بگ امیر درگه»، رزمنده بسیج عشایر از اهالی چقا جنگه علیا در اسلامآبادغرب، که عمر خود را با ایمان، تلاش و خدمت سپری کرده بود، در چهارم آذر ۱۳۶۳ در منطقه عملیاتی سومار بر اثر اصابت تیر به سر، به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید «جمعه رضایی»، متولد ۱۳۴۵ در اسلامآبادغرب، از کودکی شاداب و مهربان بود. او پس از، از دست دادن پدر، همراه مادر فداکارش مسئولیت خانواده را بر عهده گرفت و با عشق به دین و وطن، تحصیل را رها کرد تا در خدمت مقدس سربازی و دفاع از کشور شرکت کند و سرانجام در فکه به شهادت رسید.
شهید «ایرج مرادی»، فرزند روستای خانم آباد، با وجود محدودیتها، راه خدمت به وطن را پیش گرفت و در سال ۱۳۷۰ در منطقه عملیاتی نفت شهر به مقام شهادت نائل آمد.
شهید «لایق کریمی»، سرگرد نیروی انتظامی و خادمی صادق، پس از سالها خدمت بیمنت، در تاریخ ۲۸ آبان ۱۳۷۳ در منطقه پاوه بر اثر حادثهای دلخراش به شهادت رسید و در زادگاهش آرام گرفت.
روایتی خواندنی از «زینب صفری» دختر شهید «براخاص صفری»
پدرم، شهید براخاص صفری، مردی بود که ایمان و مهربانیاش حتی در سالهایی که کودک بودم، در جانم نشست. امروز هرچه خوبی، فداکاری و امید در من هست، یادگار روزهایی است که زیر سایه او نفس میکشیدم.
شهید «نجات فتاحی خانقاهی» متولد ۱۰ شهریور ۱۳۴۷ در کرمانشاه، در خانوادهای مؤمن و معتقد به ولایت فقیه پرورش یافت. با وجود محرومیتها و بازماندن از تحصیل، او با دلی پر از ایمان، داوطلبانه به جبهههای حق علیه باطل شتافت و در ۱۹ سالگی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید «جمشید کریمی»، پاسدار مخلص انقلاب اسلامی، از روزهای نخست پیروزی انقلاب تا آخرین لحظههای دفاع مقدس، در خدمت آرمانهای انقلاب و میهن بود و در ۲۰ آبان ماه ۱۳۶۸ در منطقه عملیاتی سرپلذهاب به فیض شهادت نائل آمد.
شهید «فرهاد محمدی»، فرشته کوچکی از دیار ثلاث باباجانی، هنگام بازی با خواهران و برادرانش قربانی مین شد؛ او رفت اما یادش تا همیشه در دل مردم روستا زنده است.