جلال مانند سالار شهیدان مظلوم بود
نوید شاهد: شهید «جلال نوری جلال‌آبادی» فرزند «حسن»، 5 فروردین 1347 در خانواده‌ای زحمت‌کش و کشاورز اهلِ روستای جلال‌آباد از توابع اصفهان پا به عرصه گیتی گذاشت. بعد از گذراندن دوران طفولیت در سن 7 سالگی درس را در دبستان سینا آغاز کرد وتحصیلاتش را تا پایه پنجم ابتدایی ادامه داد.
ایشان 14 سال بیشتر نداشتند که به بنایی مشغول شد، اگرچه مادرش با کار کردن او در آن سن و سال مخالف بود اما او تأکید داشت که حتماً کار داشته باشد تا بتواند مخارج خود را تأمین و به پدر و مادرش هم کمک کند.
شهید نوری بسیار با اخلاق و باوقار بود. با کودکان به مهربانی رفتار می‌کرد و بارزترین خصوصیت اخلاقی ایشان مانند سید و سالار شهیدان حسین(ع)، مظلومیتش بود. در کمک به پدر و مادر و برادرانش از هیچ کاری فروگذار نمی‌کرد و پر تلاش ظاهر می‌شد.
این شهید راه دفاع از کشور، پس از چند ماه که به بنایی مشغول بود، سال 1365 در بسیج ثبت‌نام کرد و 2 ماه آموزش دید و با شوق رفتن به جبهه و دفاع از میهن که وجودش را فرا گرفته بود به سپاه نجف‌آباد مراجعه کرد و از لشکر 8 نجف اشرف در گردان زرهی به عنوان راننده P.M.P (پی.ام.پی) به جبهه‌های جنوب کشور اعزام و حدود 3 ماه در خرمشهر مشغول دفاع از مهین عزیزش ایرانِ اسلامی شد.
وی مدتی به شلمچه رفت و حدود 7 ماه در آنجا به جنگ با دشمن بعثی متجاوز پرداخت و همانجا شیمیایی شد. برای بهبودی آثار شیمیایی 12 روز به مرخصی فرستادنش اما شوق دفاع از مرز و بومش او را پس از 6 روز دوباره راهیِ شلمچه کرد.
این شهید والامقام پس از رشادت‌های بسیار سرانجام 26 دی‌ماه 1365 در عملیات کربلای 5 به فیض شهادت نائل آمد.
در محضر عشق امتحان می‌دادی گویی که به خاک آسمان می‌دادی
ای شُهرۀ آسمان هفتم، چه غریب آن شب به شلمچه جان می‌دادی
روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
