زندگي نامه شهید احمد ابراهیمی

شهيد احمد ابراهيمي در روز 14 مرداد سال 1349 در روستاي محمدآباد طبس ديده به جهان گشود. پدرش محمد و مادرش فاطمه نام داشت. دوره ابتدایی را درزادگاهش گذراند . خانواده احمد مستضعف ، محروم و زحمتكش بودند ، در چنین شرایطی احمد طعم تلخ محروميت را مي چشيد ولي دلي سرشار از اميد و سينه اي فراخ داشت به گونه ای كه مشکلات ، او را نا اميد نكرد ، بلكه شوق و علاقه اش به انقلاب و جبهه و جنگ ، جسم و روحش را بيشتر ازپیش ، آماده ساخت . و دلش را براي تابش انوار حق صيقل داد . احمد در چهارده سالگي در حاليكه هنوز دوستانش در كوي و برزن به بازي مشغول بودند ، به فكر جبهه و انقلاب افتاد و طبع نا آرام او نتوانست خاموشي و بي تحركي را تحمل كند . بنابراين با اصرار زياد توانست مادر را متقاعد كند كه با اعزام وی ، علیرغم این که پدرش درمناطق عملیاتی بود نیز موافقت کند در نهایت رضایت مادر را جلب کرد و از طریق بسیج به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد و با اشتياق تمام به دفاع از ميهن و دين پرداخت پس از چندین بار اعزام از طریق بسیج به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد و مجدداً به جبهه های حق علیه باطل عزیمت نمود تا اينكه در 23/10/1365 بر اثر تركش خمپاره در منطقه شلمچه و در عمليات كربلاي 5 به درجه رفيع شهادت نايل آمد . و در تاريخ 30/10/1365 در طبس تشييع و در جوارآستان مبارک حسین ابن موسی الکاظم علیه السلام بخاك سپرده شد . شهيد ابراهيمي انساني وارسته و مبارزي شكست ناپذير بود كه در طول شانزده سال زندگيش از راه حق منحرف نگشت . در خانه و ديار خود طعم تلخ محروميت را چشيد و در جبهه ها يگانه اسوه و الگوي شجاعت و نيكوكاري بود . بطوري كه در وصيت نامه اش مي گويد : هميشه بر طرفداري از حق بر خيزيد و مخالف باطل باشيد و بدانيد خدا ما را از پست ترين مراتب به قوت و قدرت مي رساند. قدرتي كه به ياري خدا آنرا در راه اطاعت و بندگي اش صرف كنيم ، نه در راه عصيان و ظلم به خلق خدا . بدانيم كه هيچ گاه دري جز درگاه رحمت خداوند بر روي خلق باز نيست و از خداوند بخواهيم با رحمت خود با ما رفتار كند نه با عذابش

هان اي شهيد عشق ، شهادت مرام ماست           سوگند بر شهامت و ايمان لاله ها