توجه امام هشتم (ع) و بازگشت دوباره به جبهه

به گزارش نوید شاهد خراسان جنوبی، شهید حسن خطیبی، روز اول مرداد ماه 1344 در خانه اي پا به عرصه وجود نهاد كه مملو از عطر ايمان بود و ندايي جز تلاوت قرآن و يا حسين (ع) و يا علي (ع) از آن شنيده نمي شد. پدر روحاني او كه علاوه بر تربيت حسن، افتخار آموزش قرآن و احكام شرعي و علم آموزي در دبستان يوسفي قديم عشق آباد را به خيلي از شهداي منطقه دستگردان دارا بود، كام آن مولود تازه رسيده را با آب متبرك و تربت آقايش امام حسين (ع) برداشت و چون نام نيكويش نيكو پرورش داد و اين چنين شد كه همه افراد خانواده، اعتراف دارند كه او از همان دوران طفوليت با سجود و ركوعش سر تعظيم به درگاه الهي فرود مي آورد و در چهارسالگي مؤذن خوش صداي دبستان حلوان كه پدرش در آنجا به تدريس مشغول بود، منصوب گرديد.

متخلق به اخلاق معنوی

از 5 سالگي نمازش را با قرائت كامل مي خواند و چون تحت حمايت و هدايت پدري روحاني و معلم به سر مي برد، در همان اوان كودكي با قرآن و ائمه اطهار آشنا شد. برادرش بهرام مي گويد: «حسن قرآن و نهج البلاغه را به طور دائم قرائت مي نمود. كودكي بود زيرك و باهوش و علاقه مند به مجالس روضه و خودش نيز گاهي با تأسي و تقليد از پدر، درون خانه منبر مي رفت و روضه مي خواند. وقتي هم كه مي خواست از منبر خود ساخته پايين بيايد، نداي يا حسين را بلند فرياد مي كشيد.»

او تحصيلات ابتدايي را در عشق آباد با موفقيت سپري نمود و همزمان با آن، آشنايي خود را تحت تعليم پدر با قرآن و نهج البلاغه و دعاي كميل و توسل گسترش داد و اُنس و الفت خاصي به آن دو كتاب انسان ساز پيدا نمود.

دوران انقلاب

مقطع تحصيلات راهنمايي اش مصادف با شروع انقلاب اسلامي شد. حسن كه تقريباً با مطالعات گسترده خود از نظر علم و آگاهي جلوتر از ديگران بود، در همان زمان، اقدامات انقلابي خود را با تحريك كردن بچه ها عليه رژيم شاه در مدرسه آغاز نمود و چون فرياد اسلام خواهي مردم در سراسر ميهن اسلامي پيچيد و ابراهيم زمان براي شكستن بت بيداد، تبر بر دوش نهاد و مردم را نيز به مبارزه علني عليه رژيم شاه دعوت نمود، او نیز ضمن توجه به درس خود، با خيل دوستداران و عاشقان امام (ره) همراه با حضور فعال در راهپيمايي ها و تظاهرات مردمي منطقه، همچون ديگران شعار مرگ بر شاه را از اعماق وجودش سر داد. همزمان با پيروزي كامل انقلاب اسلامي، تحصيلات دبيرستان خود را براي اخذ ديپلم شروع كرد و بعد از تشكيل بسيج در ارتش بيست ميليوني ثبت نام و مانند ديگر جوانان و نوجوانان، جهت حراست و حفاظت از نظام و انقلاب اسلامي به فعاليت شبانه روزي مشغول گرديد. با شروع جنگ تحميلي در وادي عشق، سر به روح الله سپرد و فرياد هل من ناصر امام (ره) خود را با تمامي وجودش لبیك گفت. اين رهروي كوي عشق، لحظه اي از قـرآن و نهج البلاغه و احكام شرعـي خود غفلت نكرد و تهجد و شب زنده داري و راز و نياز با خـدا را پيشه خود ساخته و آمر به معروف و ناهي از منكر بود.

جبهه و شهادت

شهید حسن خطيبي، براي اولين بار در تاريخ شانزدهم آبان 1360 به منظور دفاع از ميهن اسلامي و نبرد با متجاوزين عراقي، روانه كردستان شد و پس از سه ماه خدمت به سلامت برگشت ولي دوباره در تاريخ سی و یکم فروردین 1361 به جبهه جنوب اعزام و در عمليات بيت المقدس كه با رمز مبارك يا علي بن ابيطالب (ع) و با هدف آزادسازي خرمشهر در غرب كارون و شمال خرمشهر آغاز گرديد، شركت و در همان عمليات، بر اثر اصابت تركش از ناحيه شكم و لگن و پاي راست به شدت مجروح شد. چون در بيمارستان مشهد بستري گرديد از ولي نعمت خود حضرت رضا (ع) تقاضاي شفا يافتن نمود تا دوباره بعد از سلامتي نسبي، در جبهه حضور پيدا كند. او به عهد خود وفا كرد و چون آقايش امام هشتم(ع) توجهي كرد، دوباره به جبهه اعزام گرديد. حسن در حالي كه آخرين سال هاي تحصيلات خود را در دبيرستان سپري مي نمود براي آخرين بار در تاريخ بیست و پنجم بهمن 1362 همراه با خيل عاشقان شهادت از بسيج عشق آباد دستگردان به سرزمين عشاق شهادت در جنوب كشور اعزام گرديد و پس از مدتي آموزش در عمليات بزرگ خيبر كه با رمز مبارك يا رسول الله (ص) با هدف تصرف و تأمين جزاير مجنون و بخشي از هور الهويزه انجام شد شركت و پس از رشادت فراوان در تاریخ پنجم اسفند ماه 1362 به درجه رفيع شهادت نایل شد. روحش شاد و یادش گرامی.

منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی