رفت اما یادگاری اش جا ماند!

دوران تحصیل

تحصیلات ابتدایی را تا چهارم ایتدایی در روستای محل زادگاهش به پایان رساند. در دوران تحصیل فردی بسیار علاقه مند و فعال و کوشا بود و هنگام مطالعه و پاسخ دادن به درس یا صحبت در مورد موضوعی، هیچوقت با صدای بلند صحبت نمی کرد و همیشه با آرامش و متانت مطالعه می کرد و درس می خواند. وی به دلیل نبودن مدرسه راهنمایی در روستا، و وجود برخی مشکلات، نتوانست ادامه تحصیل دهد لذا هم دوش پدر و مادر شروع به کشاورزی و دامداری نمود و همزمان در فراگیری علوم قرآنی همت گماشت و با کتاب آسمانی، انسی دیرینه داشت و آموزش قرآن به دیگران را سرلوحه کارهایش قرار داد.

سجایای اخلاقی

شهید بسیار خوش برخورد و در به جا آوردن صله رحم، پیشگام بود. یکی از نکات اخلاقی ایشان این بود که وی در جلسات و مجالس عمومی و یا خصوصی که در آن غیبت یا بدگویی می شد، به شدت مخالفت و دوری و پرهیز می کرد و آن مجلس را ترک می نمود. او در برگزاری دعا و نیایش و خدمت به دیگران بسیار کوشا و پیشرو بود. در کارهای امور خیریه که نفع عمومی داشت شرکت داشته و پیشقدم بود. وی با وجود سن کمی که داشت، در ساختن سیل بند در روستا و ساختن مدرسه تلاش نموده و زحمت بسیار کشید.

شهادت

ایشان بسیار علاقمند به شرکت در مسائل دینی و انقلاب اسلامی بود و با اینکه کفیل قانونی والدینش بود، به خدمت مقدس سربازی شتافت و خود را آماده نبرد با کفار بعثی نمود. وی در تاریخ هیجدهم مرداد 1361 از طریق ارتش جمهوری اسلامی، از اهواز به جبهه های نبرد حق علیه باطل و مناطق جنگی جنوب اعزام گردید. پس از هفت ماه خدمت به مرخصی آمد و بعد از خداحافظی با پدر و مادر و هم محلی هایش به جبهه برگشت و طولی نکشید که حین انجام وظیفه در تاریخ دوازدهم اسفند ماه سال 1361 در منطقه عملیاتی کوشک، بر اثر اصابت ترکش به درجه رفیع شهادت نایل گردید و در محل زادگاهش به خاک سپرده شد.

ساخت حسینیه به یاد شهید

به یاد شهید محمدحسین حسینی، حسینیه ای در محل زادگاهش به همت پدر بزرگوارش ساخته شد و این خانواده بزرگوار، کلیه حقوق این شهید عزیز را وقف سید و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) نمودند و اکنون سال های سال است که هزینه این حسینیه در ایام مذهبی از محل حقوق این شهید گرانقدر تأمین می شود. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی