نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

عشق به والدین

 شهید امیر طالب دوم مرداد ۱۳۴۸ در مشهد مقدس به دنیا آمد. پدرش، محمدحسن، کارمند اداره راه و ترابری بود به خاطر شغل پدرش تحصیلات ابتدایی را در کرمانشاه و دوره راهنمایی را در سمنان گذراند. از سن چهارده سالگی و قبل از آنکه به سن تکلیف برسد، نماز می‌خواند و روزه می‌گرفت. در اکثر برنامه‌های مذهبی از جمله دعای کمیل و نماز جمعه شرکت فعال داشت. علاقه زیادی به پدر و مادرش داشت و احترام خاصی برای آنان قائل بود. در بین دوستان به خوش اخلاقی شهرت داشت.

مادر امیر می‌گوید: شب‌ها برای نماز شب بیدار می‌شد. یک روز گفتم: «مادرجان! یک نیمه شبی مرا هم بیدار کن تا ثوابی ببرم.»

گفت: «مادر! دلم نمی‌آد نیمه شب شما را از خواب بیدار کنم.»

کلاس دوم راهنمایی بود که تصمیم گرفت به جبهه برود ولی به علت کمی سن مانع اعزام او شدند. او نا امید نشد و از طریق جهاد جهت بازسازی و پشتیبانی به مناطق جنگی اعزام شد.

شعله‌های عشق

شعله‌های عشق به اسلام و دفاع از میهن اسلامی در وجودش همچنان شعله‌ور بود. این‌بار از طریق بسیج به آموزش نظامی رفت و بعد از فراگیری آموزش و پایان دوره به جبهه کردستان اعزام شد. او چهار بار به جبهه رفت و در عملیات والفجر هشت مجروح شد. سرانجام در عملیات کربلای یک در یازدهم تیرماه ۱۳۶۵ هنگام اذان صبح، بعد از آنکه چند تانک دشمن را منهدم کرد، با اصابت ترکش به سر به شهادت رسید. او به همراه تعدادی از شهدای گرانقدر در پانزدهم تیر ماه ۱۳۶۵ در سمنان تشییع و در گلزار شهدای امامزاده یحیی آرام گرفت.