تنها سه روز از خدمتش مانده بود که پرواز کرد

به گزارش نوید شاهد خراسان جنوبی، شهید علیرضا تیمورپور، روزپانزدهم فروردین سال1340 در شهرستان بیرجند پا به عرصه گیتی گذاشت. زمانی که دست حضرت حق، طبیعت را آراسته به زیبایی و جمال بهاری می کرد، نوزادی در دامان محبت مادر و آغوش مهربانیهای پدر آرام گرفت. او که اولین فرزند خانواده تیمورپور بود، دوران ابتدایی و راهنمایی و سه سال از دوره متوسطه را درشهرستان قاین سپری و سال آخر دبیرستان را در بیرجند با موفقیت پشت سرگذاشت. بخاطرهوش واستعداد فوق العاده ای که داشت در ردیف دانش آموزان ممتاز دوره ابتدایی قرار گرفت.

اوج گیری انقلاب اسلامی

سالهای آخر تحصیل او، با روزهای اوج گیری انقلاب همزمان بود. علیرضا نیز از جوش وخروش انقلاب به دور نماند و به مبارزه با رژیم پرداخت. او با تمام وجود متوجه رهنمودهای گهربار امام امت بود که از فرسنگها آنطرف مرزهای ایران اسلامی و از شهر پاریس به گوش می رسید. حضور فعالش در راهپیمائیها و حرکتهای نهضت اسلامی مردم، گویای علاقه و ایمانش به انقلاب و رهبری بود.

شهید علیرضا تیمورپور به سرور شهیدان عشق می ورزید ودر تمام محافل دینی که جهت تبلیغ شعائر مذهبی برپا می شد، با علاقه ای وافر و وصف ناپذیر شرکت کرده و اشک می ریخت. گویا وجود تشنه خود را از جویبار محبت اهل بیت(ع) و مولایش حسین(ع) سیراب می نمود. پیوسته با خدایش راز و نیاز می کرد و فرایض را با توجه قلبی انجام می داد.  

تمام مشکلات خانوادگی با حضور او حل می شد. همه اعضای خانواده برای او احترام خاصی قائل بودند. بعدازانقلاب به سبب تعطیلی دانشگاه ها با کار ساختمان سازی به همراه پدر در یاری رساندن به خانواده سهیم بود. شب ها نیز در برنامه های پایگاه بسیج محل شرکت می کرد و به گشت شبانه می پرداخت.

تنها سه روز از خدمتش مانده بود که پرواز کرد

در دی ماه 1361 برای یاری رساندن  به رزمندگان اسلام و حضور در جبهه های نبرد حق علیه باطل، داوطلبانه عازم خدمت  مقدس سربازی شد. اما تقدیر چنین بود که به جای اعزام به مرزهای غربی و جنوب کشور به مرزهای شرقی اعزام شده و در ژاندارمری مشغول شود. پس ازآموزش مقدماتی به گروهان (سفیدابه) زابل منتقل شد. در آخرین روزهای خدمت خود که سه روز بیشترازخدمتش نمانده بود، برای مبارزه با اشرار و قاچاقچیان عازم ماموریت شد که سرانجام روز بیست و ششم آذرماه 1363 در همان کویرسفیدابه زابل به فیض شهادت نایل شد. روحش شاد و یادش گرامی.

درقلب کویر لاله ای سرخ دمید                    بوی خوش آن به دشت و هامون پیچید

گویی که چگونه؟ لاله و خاک کویر؟              گویم زسفیدابه بپرس و زتن چاک شهید

منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی