نوید شاهد- گوشه ای از "نجواهای صادقانه شهدا" را به مناسبت ایام شهادت رسول گرامی اسلام(ص) و امام حسن مجتبی (ع) و ثامن الجج (ع) منتشر می کند.

به گزارش نوید شاهد خراسان جنوبی، شهدا در خلوت خود با خدای خویش نجواهایی صادقانه داشتند و سر عهد و پیمانی که با پروردگار خویش بستند پایدار و ثابت قدم ماندند. زهی سعادت !!!!

به مناسبت ایام شهادت رسول گرامی اسلام(ص) و حضرت امام حسن مجتبی(ع) و امام هشتم شیعیان(ع) گوشه هایی از نجواهای شهدای این استان را تقدیم علاقه مندان می کنیم :

نجواهای صادقانه شهدا

شهيد حسن حاجي پور

خدايا: از گناهانم درگذر و مرا ببخش . توكريمي و رحيم هستي من كه تحمل زخمي كوچك در بدن را ندارم چگونه تحمل عذاب تو را دارم. بارالها مرا لحظه اي به خودم وامگذار و مرا به راه راست هدايت كن.

شهید حسین ایازی

خدايا با تو پيمان بسته ام تا پايان كار بروم و بر پيمان خويش همچنان استوار بمانم و ماندم.

شهید سید علی حاتمی

در هنگام دعا كردن گريه كنيد. زيرا كسى كه گريه نمى كند، سنگدل هست و خداوند افراد سنگ دل را دوست ندارد.

شهید عباس خزاعی

از خداوند می خواهم که شهادت را در آخر خدمت نصیب من گرداند که بتوانم چند ماهی دفاع از ایران عزیز و پاسداری از خون شهدا بکنم.

عبدالرضا خامسان

خدایا تو را شکر می کنیم به خاطر نعمت های بی شمارت و به خاطر رحمت بی منتهایت که نصیب ملت ما کردی.

 شهیدعلى دلدار

خدايا ! مى‌دانى الان كه به جبهه مى‌روم وجودم سراسر از عشق به تو است و اميدوارم كه اين اعمال ناقابلم را قبول فرمایى.

شهید غلامحسن حیدری

برادران و خواهران استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین درمان ها برای تسکین دردها دعاست.

شهید محمد حسن حامد بادامی قاینی

پروردگارا ! خداوندا ! آفريدگارا ! تو خودت كه خوب مى‌دانى كه من نه براى مقام و نه براى خودنمائى و نه براى بهشت به جبهه مى روم و شهيد مى‌شوم بلكه براى اين مى‌روم كه دين تو استوار بماند و اين درخت كه همان اسلام است هميشه تنومند بماند و اداى دَين خود كرده باشم. فقط از گناهانم بگذر و من را ببخش. آمين يا رب العالمين كه تو بخشاينده و مهربانى.

شهیدمحمد دره كى

سپاس معبودى را كه بشر را آفريد و به او طريقه زندگى صحيح را آموخت تا انسان در منجلاب ماديات غرق نشود و بتواند از كليه لغزشها دورى گزيند و در رسيدن به اهداف عاليه انسانيت گام بردارد.

شهید محمدمهدی بادی

لحظه های آخر عمر هر کسی را فرا می رسد و باید تمامی وجود خود را با تمامی تعلقات خودش کنار بگذارد و با روح خود به دیدار خدا نایل شود که دیدارها در این مورد دو قسم است :عده ای هستند که به سوی پروردگارشان نظاره کردند و با چهره بشاش ملاقاتش می نمایند و عده ای با چهره ای سیاه که حاکی از سال ها طغیان است روانه آن جهان می شوند و من، راه اول را بر می گزینم و دیگر رفتنی هستم زیرا دیدار خداوند را با چهره ای نورانی بر هر چیز دیگر ترجیح می دهم.

 

منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده