جبهه ماووت، وعده گاهی به یاد ماندنی
به گزارش نوید شاهد خراسان جنوبی، شهید علی خواجه فرزند علی اکبر، روز نهم فروردین ماه سال 1348 در خانواده ای متدین و زحمتکش ساکن روستای درخش از توابع شهرستان درمیان دیده به جهان گشود. وی دوران کودکی را در خانواده ای مقید به ارزش های اسلامی تربیت شد و تا پایه پنجم ابتدایی تحصیل نمود. ولی با توجه به موقعیت زمانی و مسئولیتی که نسبت به خانواده در خود احساس می کرد، به حرفه قالیبافی و کشاورزی مبادرت جُست تا از این راه به پدر و مادر سختکوش و پرتلاش خود کمک نماید.
روحیات اخلاقی
وی دارای روحیات اخلاقی ویژه ای از همان دوران کودکی بود که در مراحل بعدی زندگی، رشد و کمال او را به خوبی فراهم نمود. بسیار با ادب و متین بود. مأخوذ به حیا و نگاه خویش را همیشه به زمین می انداخت و هنگام صحبت کردن به چهره کسی خیره نمی شد. آنقدر مظلومانه و متواضعانه صحبت می کرد که همه مجذوب او می شدند. به پدر و مادر و بزرگترها خیلی احترام می گذاشت. به مجالس اهل بیت علیهم السلام و حضور به موقع در نماز جماعت و برنامه های مذهبی عشق می ورزید. بسیار قرآن تلاوت می کرد. از مجاهدت در راه خدا، به هر نحوی که بود، دریغ نمی نمود. شهید همیشه به اطلاعت از پدر و مادر سفارش می کرد و بر توجه به درس و ادامه تحصیل بسیار تأکید داشت. نسبت به حلال و حرام در زندگی خیلی مقید بود. شهید علی خواجه فردی بسیار صبور و شجاع و توکل به خدا داشت. در عین حال که فردی نترس و شجاع بود، مظلومیت و تواضع او کاملاً ملموس و زبانزد همگان شده بود. به راز و نیاز با خدا خیلی اهمیت می داد.
بسیجی نوجوان
دوران نوجوانی او مصادف با دوران انقلاب اسلامی شد و او از همان زمان، عاشق امام و انقلاب بود و نامش را در لیست سربازان پیرو روح الله ثبت نموده و مدافع ارزش های الهی شد، به گونه ای که در مقابل پاسگاه و نیروهای رژیم شاهنشاهی می ایستاد و بر علیه شاه شعار می داد. در پخش اعلامیه ها و حضور در راهپیمایی بسیار فعال بود.
با پیروزی انقلاب به عضویت بسیج درآمده و اولین مرحله اعزام به جبهه را در سن شانزده سالگی تجربه کرد. وی سه مرحله قبل از سربازی به جبهه اعزام شد و از همان جا، روحیه شهادت طلبی پیدا کرد و این عطش روز به روز در او افزونتر می شد.
جبهه ماووت، وعده گاهی به یاد ماندنی
شهید علی خواجه از همان کودکی روحیه حق طلبی داشت و در مقابل مظاهر فساد و انحراف حساس بود. به محض اینکه نسیم انقلاب اسلامی وزیدن گرفت، نسبت به اهداف دشمنان اسلامی که روز به روز پنهان و آشکار تلاش می کردند، ارزش های الهی را در مملکت امام زمان(عج) کمرنگ تر نمایند، واقف تر می شد و در خود احساس مسئولیت بیشتری را مشاهده می کرد. لذا در دوران انقلاب، در راهپیمائی ها و پخش اعلامیه های ضد رژیم شاه فعالانه شرکت داشت و پس از پیروزی انقلاب در پایگاه بسیج روستا عضو گردید و فعالیت چشمگیر داشت، تا اینکه چندین مرحله به جبهه اعزام شد. مدام بر حضور در جبهه اصرار ورزید تا اینکه لحظه به لحظه به خدای خویش نزدیکتر می شد و شوق شهادت وجودش را مالامال از رضایتمندی می کرد.
در جبهه ماووت به همراه دو همرزم دیگرش در سنگر پدافندی، مورد اصابت گلوله خمپاره دشمن بعثی قرار گرفت. دو همرزم وی در منطقه به شهادت رسیدند و او در حالی که بشدت مجروح شد، از چنان روحیه بالایی برخوردار بود که به دیگر همرزمانش دلداری می داد. پیکر مجروح او به بیمارستان تبریز انتقال یافت و بر اثر جراحت شدید از ناحیه شکم، پس از 15 روز صبر و تحمل مجروحیت، روز پنجم خرداد ماه 1367 در زمره شاهدان همیشه جاوید تاریخ قرار گرفت و به آرزوی دیرینه اش رسید. روحش شاد و یادش گرامی.
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
