عباس حسینی بود و از طاغوتیان نفرت داشت

عباس تحصیلات خود را از راهنمایی به بعد ادامه نداد، زیرا معتقد بود که : « اگر ادامه دهم باید کارمند طاغوت شوم و حقوقش حرام است. » از آن زمان به بعد شغل بنّایی را پیشه خود نمود و دو سال را با همت و پشتکار فراوان در این حرفه مشغول شد. او 4 ماه را در طبس گذارند تا به کمک زلزله زدگان بشتابد و از مهارتش برای ساختن خانه های ایشان استفاده نماید.

فعالیتهای انقلابی و شهادت

دوران انقلاب، در حرکت های انقلابی و ضدرژیم پهلوی، شرکت فعالانه ای داشت و در دفاع از روحانیت و جمهوری اسلامی، آگاهی بخشی می نمود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل بسیج، وی نیز به همراه دوستانش با بسیج همکاری می کرد. مدت زیادی را نیز در بسیج به نگهبانی پرداخت. با فرا رسیدن خدمت مقدس سربازی، به جبهه ها اعزام شد. در مرتبه اول با کاروان عاشقان الله، عازم کردستان گردید و مدت 3 ماه در آن جا به مبارزه با ضد انقلابیون پرداخت و پس از بازگشت، دیری نگذشت که مرتبه دوم با روحیه ای قوی تر و در ماه محرم، عازم جبهه گردید. این بار به جنوب رفت و در عملیات بستان شرکت نمود. او پس از نبردی با شکوه، سرانجام نهم آذر ماه 1360 به علت اصابت ترکش خمپاره دشمن بعثی عراق، به دیار معبود شتافت و در گلستان شهدای بشرویه در کنار دیگر شهدای این خطّه آرمید. روحش شاد و یادش گرامی.

منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی