کوشش در راه خدا تا مرز شهادت
اكنون كه فكرميكنم حساس ترين لحظه از زندگي ام باشد و شايد چند شبي ديگر به حمله نمانده باشد، بد نيست كه چندكلمه به عنوان وصيت نامه بنويسم : پدر و مادر عزيزم! خواهشمندم كه اگرخوبی يا بدي از من ديده ايد به خوبي خودتان ببخشيد،ممكن است حقي كه درگردن من داشته ايد، نتوانسته ام بنحواحسن در زنده بودنم ادا کنم . دعا كردن براي طول عمر رهبر و فرج حضرت مهدي و پيروزي رزمندگان در سر نماز را فراموش نكنيد و خواهشمندم از تمام قومان وخويشان و همسايگان اگرخوب يا بدي ازمن ديديد مرا در اين آخرعمري حلال نمايند ديگرعرضي نيست به اميدپيروزي اسلام بركفارجهاني. بازهم ازهمسرمهربان خودم می خواهم كه بچه ها را فراموش نفرمايد.
سربازجانباز راه حق علي وفائي
7/7/1361
خواننده اين وصيتنامه را هم سلام مي رسانم.
فرازی ديگر از وصيت نامه شهيد علی وفايي
من آگاهانه و بر اساس شناخت به جبهه آمده ام . تا بتوانم به نداي خميني كبير، حسين زمان پاسخ گفته باشم. پس بايد همه كوشش كنيم و در اين راه خون بدهيم، چون همين خون شهيدان است كه ما را به پيروزي مي رساند . پس اين خون ناقابل كه در وجود من است را بايد در راه خدا و قرآن بدهم . ان شاء الله اگر در اين راه شهيد شدم ، شما عزيزان در راه خدا كوشش كنيد.
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
