جمشید رنجی

پناه بردن به شهادت فرار از زندگى است كه فرصتى است كه به دست آمده و من خود را در تاريخ صدر اسلام مي دانم و فرصت دست يابى به فيض عظيم شهادت را عين سعادت است غنيمت مى شمارم.

خاطرم است که در آخرین اعزام که داشت به جبهه جنوب می رفت ، شب در كنار هم در منزل نشسته بوديم، به او گفتم تو باید درست را ادامه بدهی و به دانشگاه بروی. گفت كه آيا فكر نمي كني بهترين دانشگاه همين جبهه است؟ آيا فكر نمي كني كه بهترين معلم رهبر كبيرمان است؟ آخه اگر من نروم و ديگران نروند مي داني چه اتفاقي مي افتد آيا خبر داري كه چه بلایی سر مردم بستان آمده است.