شهید عبدالحسین تاجیک خاوه

من عاشقانه به ملاقات او شتافتم پس خندان باشید که از خنده شما دشمنان اسلام و منافقان گریان خواهند شد و من هم امیدوار خواهم بود که خداوند متعال مرا در جمع شهدا ء قرار دهد راستی پدر جان آیا میدانی که پس از شهادت من میتوانی سرت را بالا بگیری و بگوئی که من در راه خدا و اسلام و امام زمانم شهید داداه ام پدر فقط توصیه دارم و آن اینکه صبر کنی و میکنی چون صبر تو را دیده ام .

ولی چون سن او کم بود او را قبول نکردند هر چه اینطرف و آنطرف زد زحمتش بیهوده ماند و هر دفعه ای که نیرو میبردند او دو یا سه روز از شدت ناراحتی غذا نمیخورد و به مدرسه نمیرفت و وقتی ما به میگفتیم تو را قبول نمیکنند.تقصیر ما چیست و ما از خدا می خواهیم که تو را به جبهه بفرستند تا در راه خدا و اسلام و دینت خدمت کنی با ناراحتی میگفت چرا نباید ما را قبول کنند سنگر که می توانیم درست کنیم و یا آب به برادران برسانیم و یا جعبه بسازیم.