رمضانعلی مصباح

او شهيد شده بود و براي دلداري من ،مي گفتند هنوز زنده است، رفتم محل شهادتش را ديدم، سيني غذايش پر از خون بود...

با جلوتر آمدن پدرم ، رفتم جلو ،سلام كردم و پرسيدم : بابا براي چي اومدي ؟! اومدم برم جبهه. برق از سرم پريد ! هر چند كه بعيد نبود اما ترسيدم به بهانه رفتن خودش، مرا غال بگذارد....