وصیت نامه شهدای دانش آموز

شهید «اسدالله بهرامی» خطاب به پدر و مادرش نوشته است: «هر وقت به بهشت زهرا برای سر قبر می‌رفتید اول روی قبر شهدای دیگر بروید و بعد روی قبر کسانی که به مرگ طبیعی مرده‌اند بروید و در آنجا نگاه کنید. از همه طبقات مردم در آنجا دفن شده‌اند و خدا را شکر کنید که فرزندتان مثل آنها به مرگ طبیعی نمرده است.»

شهید «محمودرضا استادآقانظری» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «ما به سرزمین شهادت می‌رویم، ما به دشت‌های سبز ایمان می‌رویم، ما به باغ‌های پُر گل ایثار می‌رویم ما به انبوه کارزار می‌رویم… ما به کوه‌های بلند انسانیت می‌رویم، ما به کشتزارهای تقوا می‌رویم، ما به خانهِ خورشید می‌رویم، ما به سرخی شفق می‌رویم، ما به قله توحید می‌رویم.»

شهید دانش آموز "حمید سراج" در وصیت نامه اش می نویسد: انسانی که شهید می شود عاشق است، عشق به الله دارد و خداوند نیز او را دوست می دارد و به همین خاطر او را از این دنیا می برد و به او جایگاهی عظیم و معنوی می بخشد.

دانش آموزان گیلانی سهم مهمی را در دفاع از نظام به خود اختصاص داده‌اند و مردانه پای در میدان دفاع از آرمان‌های انقلاب گذاشتند و پرچم انقلاب را با دستان کوچک خود نگاه داشتند.