نعمت اله داودی ایله آبادی

هیچوقت دست از کار کردن بر نمی داشت و در کوچکترین فرصت حتی در روستا به کارهای کشاورزی کمک و همراه ما بود و با ایمان و تقوای خود همه ما را نسبت به یکدیگر مهربان تر می نمود.