شهید ولی الله محمدی

شهید «ولی الله محمدی» در وصیت‌نامه خود می‌گوید: «ای ملت مسلمان، تفکر کنید که حتما راه نجات را در صراط مستقیم خواهید یافت.»

همزمان با سالروز شهادت شهید "ولی‌الله محمدی"، خواسته این شهید بزرگوار از ملت ایران را در وصیت‌نامه‌اش می‌خوانیم: «خواسته من از شما این است که از صراط مستقیم منحرف نشوید و به گروه‌هاى چپ یا راست روىِ خوش نشان ندهید و بدانید این دنیا وسیله رستگارى براى رسیدن به آخرت است ...»

نوید شاهد- شهید « شهید ولی الله محمدی » در نامه‌ای به همرزم نوشت: «راستی محمد تسبیح رو درست کردی؟ اگر من از عملیات سالم برگشتم که تسبیح رو ازت می گیرم و اگر هم شهید شدم تسبیح را از طرف من یادگاری داشته باش و هیچ وقت گم نکن.»‌

نوید شاهد - شهید «ولی‌الله محمدی» در وصیت نامه‌ای خطاب به پدر و مادرش نوشت: «وقتی که به مشهد رفته بودم و در کنار مرقد مطهر امام هشتم علی ابن موسی الرضا(ع) با چندین تن از برادران با هم عهد و پیمان کردیم که تا پیروزی نهایی جنگ را ادامه دهیم و در جبهه های نبرد باشیم.»

نوید شاهد - شهید «ولی‌الله محمدی» در وصیت نامه‌ای خطاب به دوستان و همکلاسی‌های اش نوشت: «از پوشیدن لباس های مبتذل خودداری کنید که این گونه لباس پوشیدن‌ها راه و روش سوسول‌هاست. پس لباس‌هایی بپوشید که در شأن یک ایرانی و انقلابی باشد.»

نوید شاهد - در قسمت دوم وصیت نامه شهید «ولی‌الله محمدی» آمده است: «به آمریکا و ایادی و هم‌دستانش بفهمانید که هر چه این ملت را بیشتر مورد تهاجم اقتصادی و نظامی خود قرار دهد مردم بیشتر در صحنه هستند و از انقلاب و رهبر خود بیشتر حمایت می‌کنند.»

نوید شاهد - مادرش با رفتن ولی‌الله به جبهه مخالفت می‌کرد. اما در خواب می‌بینید که امام زمان (عج) آمده و خواسته تا ولی‌الله را با خود ببرد و خطاب به مادر فرمودند: چرا اجازه او را نمی‌دهید؟...

نوید شاهد - مادر شهید «ولی‌الله محمدی» می‌گوید: «هر بار به ولی می گفتم که درس بخوان تا دیپلم بگیری، به من می گفت: صبر کن برایت دیپلم افتخار می گیرم.»

نوید شاهد - همرزم شهید «ولی‌الله محمدی» روایت می‌کند: «در عملیات ولی مجروح شده بود، ابوالفضل رضایی به او گفت: شما مجروح هستید، بیایید منتقل‌تان کنیم به پشت جبهه، حداقل زخم هایتان را ببندند. اما او جواب داد: نه، من با چند تا ترکش، بچه ها را تنها نمی‌گذارم و عقب نمی روم.»

نوید شاهد - همرزم شهید «ولی‌الله محمدی» روایت می‌کند: «ما هر دو در گروهان نصر بودیم. در آبان ماه 1365 تصمیم گرفتیم با هم برویم جایی که کسی ما را از هم جدا نکند اما در مرحله تکمیلی عملیات کربلای 5 خداوند این گل را انتخاب کرد و به شهادت رسید.»