زندگینامه شهید سید حسین جلالی

خداوند باریتعالی در مهرماه سال 1341 در شهرستان سبزوار و در کلبه ای محقر و باصفا و خانواده ای از سلاله پاک رسول مکرم اسلام(ص) نوزادی را عطا نمود که بعدها مایه افتخار و سربلندی این خانواده شد. نامش را سید حسین گذاشتند. سید حسین با آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، همیشه سعی و تلاش می کرد تا با حضور خود در مقابل دشمن بعثی، غیرت دینی و انقلابی خود را به نمایش بگذارد. او پس از رشادتهای فراوان در تاریخ 4/4/1367 در جبهه چنگوله عراق مورد اصابت ترکش خمپاره دشمن بعثی قرار گرفت و به فیض شهادت نائل شد.

سید حسین دوران ابتدائی را آغاز نمود اما شرایط زندگی آن دوران، باعث شد سرکار رفته و برای سواد آموزی، بصورت شبانه به مدرسه برود. سواد چندانی نیاموخت ولی به همان اندازه که درس خواند، دانش آموز خوبی بود و تکالیف خود را به خوبی انجام می داد. رابطه اش با معلمین و دانش آموزان نیز حسنه بود، به طوری که رفقا و دوستانش، بعد از شهادت، حسرت لحظه های دیدار با او را در سر داشتند.

سید حسین در جمع خانوادگیش، بهتر از همگی افراد و اعضای خانواده جلوه گر می شد. دوستدار والدین و اعضای خانواده اش بود. با افراد مخالف دین و منحرف رفاقت نمی کرد و حشر و نشری با اینگونه اشخاص نداشت. او در نانوائی مشغول به کار شد و از این طریق به اقتصاد خانواده کمک می کرد.

بعد از پیروزی انقلاب، حس مسئولیت و تعهد در برابر صیانت از اهداف والای انقلاب، او را برآن داشت تا در بسیج ثبت نام نموده و پس از طی یک دوره آموزش نظامی، برای دفاع از میهن در مقابل دشمن ایستادگی نماید. دوران سربازیش نیز به همین منوال گذشت و پس از 25 ماه خدمت و تلاش صادقانه به شهادت رسید.

بزرگترین آرزوی سید حسین، دفاع از میهن در مقابل متجاوزین بود. به همین دلیل دوست داشت در سپاه پاسداران استخدام و به خدمتگذاری مشغول شود. هر وقت بحث ازدواج پیش می آمد، می گفت که ممکن است شهید شود و همسرش تنها و بدون پشتوانه قرار گیرد.

علاقه زیادی برای شرکت در مراسم مذهبی و دینی داشت و حتی المقدور این مهم را ترک نمی کرد. نماز و روزه اش نیز دارای اهمیت فراوانی بود و ترک نشد. او انسان وقت شناسی بود و امورات را در جای خودش به موقع انجام می داد. ارادت خاصی به امام(ره) و ولایت فقیه داشت و توصیه های امام امت را آویزه گوش خود می کرد. برای رفتن به جبهه، دیگران را مورد خطاب قرار داده و برای این امر تأکید می کرد. زمانی که در جبهه به سر می برد، تحول قابل مشاهده ای در او ایجاد شده بود. سعی می کرد کارهای سنگر و امورات خدماتی را خودش انجام دهد و از ایجاد زحمت برای دیگران خودداری می نمود.او با گذشت، مؤدب، خوش اخلاق و مخلص و هدفش از آمدن به جبهه، خدمت به اسلام و مبارزه با دشمنان دین بود. روحش شاد و یادش گرامی.

منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید وامورایثارگران خراسان جنوبی