^{_{« زبان و بيان ما عاجز از ترسيم مقام بلند پايه عزيزاني است كه براي اعتلاي كلمه حق و دفاع از اسلام و كشور اسلامي جانبازي نموده اند.»}}

‹ امام خميني ( ره) ›

هر شهيد سپيده اي است كه در افق آسمانها طلوع مي كند و پيام آور صبح بشارت مي شود، هيچ روح عارفي نيست كه تشنه قطره اي از شبنم نگاه شهيد نباشد.

شهيد علي بوستاني در سال 1344 در خانواه اي مذهبي و نسبتاً متوسط در روستاي ازميغان از توابع شهرستان طبس چشم به جهان گشود. او در دامان پرمهر و محبت پدري خوش خلق و نیکوسیرت به نام « عباس» و مادري دلسوز به نام « قمر» رشد و نمو نمود. دوران طفولیت را درکنار خانواده سپري و درهفت سالگي راهي مدرسه شد. تحصيلات خود را تا پنجم ابتدايي ادامه داد. به علت پاره اي مشكلات و عدم وجود مدرسه راهنمايي در روستای محل تولدش، از تحصيل بازماند و نزد والدين به همراه ديگر افراد خانواده به شغل قالي بافي مشغول شد.

دوران نوجواني او مصادف با پيروزي انقلاب اسلامي بود. در راهپيمائيهايی که برعليه رژیم منفور شاه برگزار می شد، شركت مي كرد وعشق وعلاقه ي خود را به امام امت و انقلاب اسلامي با حضور مستمر در راهپيمائيهاي اول پیروزی انقلاب و بعد از آن، با شرکت در مراسم مذهبي به نمايش مي گذاشت.

در سالهای نخستین دفاع مقدس براي خدمت مقدس سربازي از طريق « ارتش» به خدمت فرا خوانده شد. شهيد بوستاني پس از طي دوره هاي آموزشي، جهت اداي دين به مناطق جنگي اعزام و در لشكر هميشه پيروز 77 خراسان به خدمت مشغول گرديد و نوزده ماه، دليرانه به نبرد با متجاوزان پرداخت و در برابر آنان سينه سپر كرد. سرانجام به آرزوي ديرينه اش رسيد و در تاريخ24/ 6/1365 در منطقه غرب « حاج عمران » در عمليّات كربلاي 2، در اثر اصابت تركش، جام گواراي شهادت را سر كشيد. پيكر مطهر اين سرباز فداكار اسلام در تاريخ 8/8/1365 بر دستان امت شهيد پرور تشييع و در زادگاهش «ازميغان» به خاك سپرده شد .

‹ آرامگاه ابدي او قرين نور و سرور باد›

خواندي مرا از ياوه ها، تا خون و آتش اندوه را آميختي با خون و آتش

با من بگو رزمنده، مظلوميتت را دل مي سرايد سرخ تر، يا خون و آتش!

منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیادشهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی