زندگینامه شهید محمد رضا پلنگی
شهید محمدرضا پلنگی فرزند عباسعلی در روز دوم اسفند ماه سال 1345 در شهرستان فردوس دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را تا کلاس اول راهنمائی ادامه داد ولی به دلیل وجود مشکلات عدیده، از ادامه تحصیل منصرف گردید و به کار بنایی روی آورد. در دوران انقلاب، به عنوان فردی متعهد و دارای روحیه ای دینی و مذهبی، در مراسم و راهپیمائی های علیه رژیم پهلوی شرکت فعالی داشت. در سن پانزده سالگی با اشتیاق فراوان برای رفتن به جبهه اصرار و تلاش می کرد، ولی به دلیل کمی سن و سال با رفتن او مخالفت می شد،که با مراجعه مکرر و اصرار زیاد، بالاخره توانست رضایت لازمه را جلب نماید.
شهید محمدرضا پلنگی، پس از طی دوره آموزشی در سال 1361 از طریق سپاه پاسداران، به جبهه اعزام شد و در زمره حماسه آفرینان فتح خرمشهر قرار گرفت که در این مأموریت دوست و همرزم شهیدش، سیدجواد میررضوی به فیض شهادت رسید. بعد از پایان این دوره به فردوس بازگشت. اما دیری نپایید که مجدداً شوق حضور درجبهه و یادآوری خاطرات دوستان شهید و همرزمش، او را به جبهه کشاند. وی پس از گذشت سه روز بار دیگر درتیرماه 1361 عازم میادین جنگ در منطقه کردستان شد و پس از پایان مأموریتش، دوباره به فردوس بازگشت.
با وجود سن کم، وی جزو زبده ترین و کار آزموده ترین نیروها قلمداد می شد و رفتارش نسبت به سایرین متمایز بود. سخنان و صحبت های شهید همواره بر حسب ضرورت و با تفکر بود. چهره ای بشاش و خندان داشت.کمتر شبی می شد که او به نماز و مناجات و دعا سپری نمی کرد و همواره بر لبش زمزمه اذکار بود. علاقه مندی به نماز اول وقت، شجاعت و حسن خلق او، از دیگر ویژگی های بارز این شهید بود. به دلیل این خصوصیات ویژه در بین دوستان به شهید زنده معروف شد.
اشتیاق شهید پلنگی برای حضور در جبهه های جنگ، وصف ناپذیر محسوب می شد. او پس از بازگشت به فردوس، طاقت دوری از دوستان و همرزمانش را نداشته و حال و هوای جبهه او را واله و شیفته خود کرده بود. لذا برای سومین بار به جبهه سومار اعزام گردید.
شهید محمدرضا پلنگی دراین دوره،تقاضای انتقال به گردان تخریب را نمود که مورد موافقت قرار نگرفت، بنابراین به گروهان ثارالله پیوست. همت و تلاش این شهید عزیز، او را به عنوان یکی از فرماندهان واحد تخریب معرفی نمود و حتی در اواخر،کاندید فرماندهی واحد تخریب لشکر5 نصر نیز شد.
شهید پلنگی در تاریخ 8/1/1364 ازدواج کرد که حاصل این پیوند مقدس بعد از گذشت 17 روز از شهادتش، یک فرزند دختر به نام زهرا بود.
او سرانجام به عنوان تخریب چی دسته(تیپ 21 امام رضا(ع)) در عملیات والفجر 8 منطقه فاو، بعد از مأموریت مین گذاری در مقابل تهاجم تانکهای بعثی، بر اثر اصابت ترکش به سر در تاریخ 4/12/1364 به فیض شهادت نائل گردید.
پیکر پاکش پس از تشییع در گلزار بهشت اکبر شهرستان فردوس به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی.
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
