وصیت نامه شهید منوچهر توانگر

بسمه تعالی

ولاتَحسَبنَّ الذینَ قُتِلوا فی سَبیل الله اَمواتا بَل احیاءَ عِندَ رَبَّهم یُرزَقون

سپاس بیکران خدای منان را که بر من منت نهاد و چنین فرصتی را به من عنایت کرد تا به جبهه بروم تا شاید بتوانم قطره خونی بریزم و دَین خود را به اسلام ادا کنم. تا شاید بتوانم خودم را از آتش دوزخ برهانم. و سپاس امام حسین را که در کربلا درس شهادت و ایثار به مردم جهان داد که تا امروز حسین گونه به جنگ بروند و حسین گونه شهادت را طلب کنند و سپاس امام امت را که بعد از سالیان دراز، از زیر ظلم و ستم بیرون آمد و مردم را از خواب، بیدار کرد چنانکه مردم امروز با عشق به لقاءالله به جنگ می روند و چنان خود را بر قلب دشمن می زنند که دنیای به این بزرگی به لرزه درمی آید. و سلام به شهدای ایران زمین، که با خون خود درس عزت ... به ما داده اند. حال که من به توفیق خدا راهی جبهه های نورعلیه ظلمت هستم از خداوند متعال تقاضا دارم تا مرا نیامرزیده از این دنیا نبرد.

معبودا تا گناهانم را پاک نکرده ای مرا از این دنیا مبر. ایزدا تا مرا نبخشیده ای از دنیا مبر.

وصیتم به امت حزب الله ایران این است که امام امت را تنها نگذارید و همیشه پشتیبان امام باشند.

ضمن عرض سلام به پدر و مادر عزیزم از آنها تقاضا دارم که برایم گریه نکنند بلکه خداوند را شکر بگویند که مرا به پیشگاهش پذیرفته است و بدانند که من راهم را انتخاب کرده بودم و این راه، راه حسین است. وصیتم به برادرم این است که بعد از من اسلحه ام را به دوش گیرد و راهم را ادامه دهد و همچنین به خواهرانم وصیت می کنم که مانند زینب باشند برایم گریه نکنند و امام را فراموش نکنند و در آخر وصیت می کنم که اگر بدنم قطعه قطعه شد برایم گریه نکنند زیرا بدن امام حسین در کربلا زیر سم اسبها قطعه قطعه شد. وصیت دیگرم این است که اگر شهید شدم مرا در کنار قبر شهید سیدعلی رمضانی دفن کنند و مرا تنها نگذارند چرا که این را مصلحت دانستم- والسلام

منوچهر توانگر – 28/9/65

منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی