وصیت نامه شهید ابراهیم پری پور
بسم رب شهدا والصدیقین
ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل ا... امواتا بل احیاء عندربهم یرزقون.
با درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و باسلام به شهدای به خون خفته کربلا و کربلاهای ایران سخن را آغاز می کنم:
لازم می دانم که اکنون که آماده رفتن به جبهه های نبرد حق علیه باطل در این ماه خون و شهادت می باشم چند سطری را بعنوان وصیت نامه بنویسم.
اکنون می روم تا به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین زمان خمینی عزیز لبیک گویم. من نمی توانم قبول کنم که در جبهه ها در این هوای سرد و طاقت فرسا با دشمنان مبارزه کنند و من در اینجا در این جای گرم آسوده باشم. نمی توانم بپذیرم که هر روز چندین تن از برادرانم شهید بشوند و من شاهد تشییع جنازه آنها باشم و در اینجا به کارهای روزمره خود بپردازم . بنابراین اکنون می روم تا با نثار خونم نهال نوپای انقلاب و اسلام را آبیاری کنم.
اما پدر و مادر گرامی و مهربان! می دانم که برای بزرگ کردن من چه رنجها کشیده اید. می دانم شبها بیدار مانده اید، همه اینها را می دانم ولی باید شما خوشحال باشید که رنجهای شما بیهوده هدر نشد و در راه اسلام فدا شد(ن) چه بهتر از این که در راه اسلام شهید شوم . پدر و مادر فرزند شما که برای او سختیها تحمل کرده اید در راه اسلام و به خاطر اسلام شهید شد و بنابراین باید به این شهادت افتخار کنید چرا که در راه حسین(ع) فرزند از دست داده ای خوشا به سعادت شما.
پدر و مادر و برادران و خواهر گرامی! دوست دارم وقتی خبر شهادت من به شما رسید خوشحال شوید و لباس عزا نپوشید و برای من گریه و زاری نکنید زیرا دشمن خوشحال می شود و تنها خواهشی که از شما دارم این است که امام را تنها نگذارید از فرامین این رهبر عظیم الشان پیروی کنید و همیشه دعایتان برای سلامتی امام باشد.
برادرانم و همشهریان! از شما می خواهم که در گروههای مقاومت بسیج شرکت کنید تا به فرموده امام عزیزمان ارتش 20 میلیونی مهیا شود. درخاتمه اگر چنانچه پدر و مادرم صلاح دانستند مرا در قبرستان شهدای قاین دفن کنید. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته- ابراهیم پری پور- 21/8/61
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
