خاطره/یک جفت کفش که هفت شهید آن را پوشیدند

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید مهدی عیدی مراد در سال ۱۳۴۳ در خانواده ای متدین و کشاورز در شهر شهید پرور دزفول دیده به جهان گشود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور پیدا کرد و در دهم اردیبهشت 1361 بعد از مقداری درگیری روی جاده خرمشهر- اهواز مورد اصابت گلوله تانک قرار می گیرد و ترکش به پایش اصابت می کند و به شهادت می رسد.

متن خاطره:

مهدی سرش را پایین می­ اندازد و یک جفت کفش کهنه را می­گیرد سمت همسرِ برادرش و می­ گوید :

« این کفش­ ها داستانی دارد. قبل از من شش نفر این کفش ­ها را پوشیده­ اند و هر شش نفر شهید شده­ اند.آخرین شهید «مجید صدف ساز» بود که گفت: نفر ششم است که این کفش ­ها را پوشیده است و قبل از او پنج نفر قبلی شهید شده ­اند. مجید، قبل از شهادتش کفش­ ها را به من داد و گفت که خودش شهید خواهد شد.»

همسر حاج­ محمد – برادر مهدی-  که هنوز حیران گفته­ های مهدی است ، کفش­ ها را می­گیرد و مهدی اینچنین ادامه می ­دهد: « من هم شهید می­ شوم. بعد از شهادتم ، کسی درب منزل را می­ زند و از شما می­ خواهد که کفش­ های مخملی را به او بدهید. کاری نداشته باشید که او کیست، فقط وقتی نشانی کفش ­ها را داد ، بدون هیچ پرسشی کفش ها را به او بدهید»

و همسر حاج محمد نگاهی به کفش­ ها می ­اندازد  و نگاهی به مهدی و هنوز مبهوت است که باز مهدی ادامه می دهد:

«تا زنده ام راز این کفش­ ها نباید فاش شود.»

و مهدی می رود و همسر حاج محمد می­ ماند و راز کفش­ هایی که مهدی هفتمین شهیدی خواهد بود که وارث کفش ­هاست.

«شهید مهدی عیدی مراد»، دهم اردیبهشت ماه ۶۱ ، یعنی تقریبا چهل روز پس از مجید شهید می شود و پس از شهادت مهدی، آنچه گفته است، به وقوع می پیوندد.

کسی درب خانه را می زند و کفش های مخملی را طلب می کند.

همسر حاج محمد کفش­ ها را به خواسته­ ی مهدی بدون هیچ پرسشی می دهد و . . .  دیگر کسی از آن کفش ­ها خبر ندارد.

کسی نمی داند پس از مهدی چند شهید دیگر وارث کفش های مخملی بوده اند و راز این کفش ها چه بوده است؟

راوی: سردار حاج محمد عیدی مراد