‏ مختصری از وصیتنامه شهید والامقام علی‌ محمدآقایی گنجگان

بسمه تعالی‌

التماس دعا از خداوند بزرگ دارم که این حقیر را یاری دهد تا بتوانم به جبهه بروم و با جهاد علیه دشمنان اسلام از دین و انقلابمان دفاع نمایم. امیدوارم که توفیق شهادت در راهش را نیز به بنده عطا فرماید تا بدین وسیله بتوانم جانی را که امانت نزد من گذاشته با آن در راه رضایش بکوشم. مگر نه اینکه زمانی خواه ناخواه این امانت را باید به او تحویل دهیم چه بهتر که به این ترتیب این دین را ادایه نماییم باید بدانیم که دنیا محل آزمایش افراد است و خدا هر فرد و ملتی را به گونه ای امتحان مینماید و الآن خدا ملت را به وسیله جنگ و دیگر مسائل امتحان میکند و ان شاءالله که همه ما بتوانیم در این آزمایش بزرگ الهی سربلند و سرافراز بیرون بیایم. و آنچه لازم است که در این امتحان موفق شویم عبارتند از: 1 . ایمان به خدا 2 . پیروی از امام 3 . حضور در صحنه و 4 . حفظ وحدت کلمه و تحمل سختیها و کمبودها و سعی کنید همیشه به یاد خدا باشید و 5 . تقوی را در تمام کارهایتان پیشة خود سازید تا اعمالتان جه تدار شود، در جهت رضای خدا و با حفظ وحدت کلمه همواره پیرو امام عزیز و دیگر یاران دلسوختة انقلاب و در خط امام باشید. به هر طریق تا آنجا که میتوانید در جهت ادامة جنگ تا پیروزی نهایی تلاش کنید که ما پیروزیم و چون مسلمین صدر اسلام و یاران امام حسین پیرو حسین (ع) هستیم و چه بکشیم و چه کشته شویم باز . هم پیروزیم و اما سخنی چند با دانش آموزان عزیز و هم کلاسیهای خودم: شما ای دانش آموزان عزیز! و ای امیدهای آینده! و ای کسانی که چشم امید امام است به شما است! جهت مهیا و آماده سازید و تا دیر نشده پایه های ایمانتان را هرچه محکم تر کرده و آنچنان که خدا دوست دارد زندگی کنید و هر مسئولیتی در آینده به عهدة شما گذاشتند به خوبی انجام دهید که در برابر خون همة شهداء مسئول هستید. تا میتوانید در آن فضای معنوی جامعه و محیط اسلامی مدرسه بهتر از گذشته آموزش دیده و پرورش یابید و هیچ گاه امام عزیز و جبهه را فراموش نکنید. و اما مادر مهربانم! و برادران ارجمندم! و خواهران گرامی ام! نمیدانم با چه زبانی و با چه قلمی از شما تشکر کنم و پوزش می طلبم، چراکه نه تنها نتوانستم خدمتی به شما بکنم تا جبران قسمتی از زحمتتان باشد، بلکه گاه و بی گاه اسباب ناراحتی شما را فراهم میکردم. امیدوارم که مرا ببخشید ، مخصوصاً برادرم، گودرز آقایی، که همیشه و در همه حال او را ناراحت میکردم، امیدوارم که به بزرگواری خودش مرا ببخشد. و از شما برادران و خواهران! میخواهم که همیشه در راه انقلاب و خط امام به راه خود ادامه دهید و هیچ گاه امام عزیز را فراموش نکنید و اگر که در این راهی که بنده قدم گذاشتم و جانم را فدا کردم صبور و بلکه خوشحال باشید و هیچ ناراحت نشوید. بالاخره دیر یا زودهمه ما رفتنی هستم و چه بهتر که در راه رضای خدا جان خود را نثار کنیم. از تمام افرادی که از من بدی یا ناراحتی دیده اند حلالیت میطلبم. در پایان برای ظهور امام زمان( عج) و . طول عمر و سلامتی امام وفقیه عالیقدر و پیروزی اسلام دعا کنید

والسلام

خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار »

شهید علیمحمد آقائی

منبع: مرکزاسنادبنیادشهیدوامورایثارگران کهگیلویه وبویراحمد