زندگینامه شهید "حبیب حمامی"؛
نوید شاهد خراسان جنوبی در سالگرد شهادت شهید "حبیب حمامی"، گوشه هایی از زندگینامه وی را منتشر می کند. حس اسلام دوستي و مهر و علاقه شديد او نسبت به رهبرکبیر انقلاب (ره)، او را واله و شیدا کرده بود و سرانجام روز سی و یکم تیرماه 1367 به علت اصابت ترکش، به فیض عظمای شهادت نایل شد.
به گزارش نوید شاهد خراسان جنوبی، شهید حبیب حمامی روز اول فروردین ماه سال 1348 در خانواده ای مذهبی، ساکن روستای مصعبی از توابع شهرستان سرایان، پا به عرصه گیتی گذاشت. وي دوران كودكي را در آغوش گرم خانواده سپری نمود و در سن هفت سالگي براي شروع تحصيلات ابتدايي خود، وارد دبستان روستای زادگاهش شد. بعد از گذراندن پنج سال دوره ابتدايي، در مقطع راهنمايي همان روستا مشغول به تحصیل شد. كلاس اول راهنمايي را به اتمام رساند ولي در سال 1361 يكي از عزيزترين افراد زندگي خود، كه هميشه در مشكلات يار و ياور وي بود را از دست داد. دست تقدير، مادرش را از او گرفت و اين غم بزرگ از يك طرف و مشکلات متعدد از طرف ديگر، باعث شد كه حبيب نتواند تحصيلات خود را ادامه دهد. لذا بعد از چندي براي پيداكردن كار و به دست آوردن خرجي زندگي، به مشهد مقدس عزيمت نمود.

ورود به جبهه

وی در یک كارگاه شخصي به شغل بخاري سازي مشغول شد و پس از دو سال يا كمتر، تصميم گرفت كه براي خدمت به اسلام و قرآن، عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل گردد. به همین منظور در پايگاه بسیج مالك اشتر ثبت نام نمود و بعد از گذراندن دوره آموزشي، در آبان ماه 1365 عازم جبهه هاي جنوب گرديد. مدت سه ماه بطور داوطلبانه در جبهه جنوب مشغول خدمت بود. بعد از سپری شدن این دوره، براي ديدار پدر و ساير بستگان، به روستاي خود بازگشت، اما گویا حس اسلام دوستي و مهر و علاقه شديد او نسبت به رهبرکبیر انقلاب (ره)، او را واله و شیدا کرده بود. او با تمام مشكلاتي كه سر راهش بود، از طريق كميته انقلاب اسلامي، داوطلبانه و يكسال زودتر از موعد مقرر خدمت سربازي، به اين نهاد پيوست و لباس مقدس رزم را به تن نمود.

مجروحیت و شهادت

شهید حبیب حمامی، دوره آموزش نظامي را در تهران سپری كرد و بعد از مرخصي به مدت 6 ماه برگه مأموريت گرفت و مجدداً عازم مناطق عملیاتی جنوب شد و اولين نامه اي كه از وي به دست خانواده رسيد، از منطقه شلمچه بود. او در عملياتهای كربلاي 4 و 5 شركت نمود و از ناحيه پا زخمي شد و بعد از چند روز بستري در شيراز، به روستاي خود برگشت و مدت يك ماه را در خانه استراحت كرد. در حالي كه هنوز پاي وي بهبود كامل نيافته بود، به خاطر علاقه شديدي كه به دفاع از اسلام داشت مجدداً به منطقه اعزام شد و در همان منطقه شلمچه به خدمت خود ادامه داد. آخرين نامه وي اواخر تیر ماه 1366 به دست خانواده رسيد. سرانجام در جبهه شلمچه و حین مبارزه و دفاع از میهن و مقدسات وطنش، روز سی و یکم تیر ماه 1367 به علت اصابت ترکش، به فیض عظمای شهادت نایل گشت. زادگاهش روستای مصعبی، آرامگاه این شهید عزیز و وعده گاه عاشقان راه او است. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.


منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده