زندگینامه شهید عبدالرزاق پارسا
شهید عبدالرزاق پارسا به تاریخ 3/9/1334 درشهرستان ایرانشهر، واقع درکویر داغ و تفتیده بلوچستان دیده به جهان گشود. دوران ابتدایی را با تیزهوشی وجنب وجوش زیاد می گذراند که ناگاه در سال چهارم ابتدایی، زندگیش ورقی تازه خورد و صفحه پرغم و رنج آن شروع شد. دست تقدیر او را در بستر بیماری خواباند و به مدت 7 سال از درس وفعالیت محروم نمود.
درهمان دوران بود که چراغ عمرپدر خاموش شده وخانواده به ماتم سنگینی فرو رفتند. روح لطیف ایثار وگذشتش ازهمان کوچکی مشخص بود. او با اینکه در خانه دردمند و تنها دربستر بیماری بسر می برد، لیکن اسباب و وسایلی که به او هدیه می دادند، توسط خواهرش به دانش آموزان بی بضاعت داده می شد. بالاخره این دوران سپری ودرعین حال، کم وبیش به تحصیل ادامه داده وموفق به دریافت سیکل شد.از نظرفنی، مهارت خوبی داشت و توانایی خوبی در تعمیر وسایل از خود نشان می داد.
تا سال 1355 فعالیتهای او پراکنده بود. در این مدت مشغول به کار و تا سال 1357 را در ایرانشهر سپری کرد. با اوج گیری انقلاب، همراه برادرش به شهرستان فردوس آمد و به جمع خانواده خویش که در این شهرستان ساکن شده بودند، پیوست. ابتدا در کمیته و بعدها با تشکیل سپاه پاسداران بخدمت مقدس پاسداری مشغول شد.
دراوایل ورودش درسپاه، به دلیل کمبود پرسنل و نیز مهارتهای خاصی که داشت، رانندگی را برعهده گرفت. بدلیل نقص هایی که درماشینها ایجاد می شد، تصمیم به راه اندازی تعمیرگاهی درسپاه کرد و سرانجام موفق شد واحد موتوری سپاه را راه اندازی کند.
او همیشه درکلاس های اخلاق که در سپاه تشکیل می شد شرکت می کرد. علاقه زیادی به رفتن به جبهه داشت ولی برادرش از رفتن او به جبهه جلوگیری می کرد، زیرا می گفت: به تخصص تو در اینجا نیاز داریم.
وی سرانجام درسال 1359 همراه جمعی از برادران سپاه با فرماندهی پاسدار شهید مهدی صبوری، وارد جبهه الله اکبر شد و جبهه را به عنوان کار دائم خود پذیرفت. سال 1360 در نیمه شعبان ازدواج نمود و بعد ازآن نیز راهی جبهه شد. تا این که در تاریخ 9/9/1360 در منطقه بستان، خرقه نیلگون شهادت را به تن استوار و بال پریدن به عالم بالا را گشود. روحش شاد و یادش گرامی.
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
