وصیت نامه شهید غلامحسین برازنده
السلام علیک یا ثارالله – السلام علیک یا انصار روح الله
باسلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و با سلام بر تمام شهیدان گلکون کفن انقلاب، وصیتنامه ام را آغاز می کنم
اینک که برای اولین بار پا در چکمه می گذارم و لباس رزم می پوشم از خدا می خواهم که به آن هدفی که ما را راهنمایی می کند (شهادت) برسم.
در مرحله اول پدر و مادرم را سلام می رسانم و از مادرم پوزش می طلبم که مدتها مرا پرورش داده است و مرا به این روز رسانده است که در این جهاد مقدس شرکت کنم و از پدر و مادرم می خواهم اگر شهید شدم در مرگ من گریه نکنند زیرا با گریه کردن آنها دشمن شاد می شود و از تمام مردم سه قلعه می خواهم که از مناجاتها و دعاها فراموش نکنند که همین دعاهاست که ما را به پیروزی رسانده است.
............ می خواهم که در تشییع جنازه ام شرکت کنند و چند نکته به جوانان توصیه می کنم:
-ای جوانان خدا نکند که در رختخواب ذلت بمیرید که حسین(ع) در میدان نبرد شهید شد.
-ای جوانان مبادا در غفلت بمیرید که علی(ع) در محراب عبادت شهید شد. و مبادا بی تفاوت بمیرید که علی اکبر حسین(ع) در راه حسین(ع) و با هدف شهید شد
و در آخر با تمام برادران خداحافظی می کنم و مرا در کنار قبر وجدانی دفن کنید که ما می خواستیم با هم به جبهه برویم و شهید شویم. 18/7/62 - غلامحسین برازنده
منبع : اداره اسناد و انتشارات اداره کل بنیادشهید و امور ایثارگران خراسان جنوبی
