زندگینامه شهید علیرضا امیرآبادیزاده
رایحه زیبای بهاری ، با عطرگل محمدی و بوی خوش گلهای سوسن و زنبق و شقایق، مژدگانی تولد فرزندانی را در این مرز وبوم می دهد که عمری به کوتاهی گل دارند . علیرضا نوگلی است که در یک خانه محقر روستایی در دامان پر مهر ومحبت والدینی زحمتکش ، پرورش یافت . تولدش در سوم خرداد سال 1346 درروستای امیرآباد از توابع شهرستان بیرجند بود . تا پایان دوره ابتدائی درس خواند و پس از آن به شغل کارگری روی آورد . دوران سربازی را به عنوان پاسدار وظیفه ، در جبهه های حق علیه باطل ، با دشمن زبون و صدامیان کافر به مبارزه پرداخت . سرانجام حین عملیات کربلای 5 در منطقه شلمچه ، به تاریخ 22/12/1365 جام شهادت را سرکشید و عاشقانه به سوی دوست پرواز کرد .
به گفته پدرشهید ، او در گردان توپخانه خدمت می کرد و حدود هشت ماه در جبهه بود . سومین فرزند خانواده و دارای اخلاقی خوب و لبانی پرخنده داشت . با اعضای خانواده بسیار صمیمی بود . عصبانی نمی شد و اگر احیاناً از موضوعی عصبانی یا ناراحت می شد به روی خودش نمی آورد . با مشکلات و سختیها دست و پنجه نرم می کرد و شکایت نمی نمود . در جلسات مذهبی ، کلاسهای قرآن و آموزشهای دینی شرکت می کرد . اوقات فراغت خود را با رفتن به مسجد ، مطالعه کتب ، بازی بادوستان و ورزش سپری می کرد . با کسانیکه ساز مخالفت با انقلاب اسلامی را می زدند ، خوب نبود . آرزوی شهادت داشت و نسبت به مسائل دینی ، اهل بیت عصمت وطهارت (ع) ، نماز و دعا و...... ارادت خاصی داشت ومقید بود . تواضع و فروتنی ، یکی دیگر از صفات وی بوده و در پایگاه بسیج فعالانه حضور داشت . سخنان امام خمینی (ره) را با دقت گوش می کرد و اهل مطالعه کتب مذهبی بود . قبل از رفتن به سربازی ، خیلی علاقه داشت به جبهه برود ، ولی مشکلات موجود در خانه به او اجازه نمی داد گام در این مسیر بگذارد . پدر شهید در ادامه می گوید : شب 21 ماه رمضان بود که او را در خواب دیدم . او می گفت : « شما فکر کردید من مرده ام ، ولی من زنده هستم .» در همین حال دستم را به گردن او داشتم .
روحش شاد و یادش گرامی.
منبع : اداره اسناد وانتشارات اداره کل بنیادشهید وامور ایثارگران خراسان جنوبی
